اهمیت موضوع
در میان حوادث و رخدادهای گوناگون تاریخ اسلام واقعه عظیم و باشكوه «مباهله» بی شك ویژگی‌های خاص و منحصر به فردی دارد.
مباهله تجلی حقانیت اسلام و نمایان گرعظمت و برتری پیامبراكرم (صلی الله علیه وآله ) است، مباهله صحنه اثبات عصمت و شوكت اهل بیت (علیهم السلام) است، و مباهله روز فرو ریختن صلیب‌های طلایی و روز پیروزی علم و فرهنگ بر شمشیر وجنگ می‌باشد.
با ترویج و تبلیغ داستان مباهله می‌توان از مظلومیت پیامبراسلام دفاع كرد، می‌توان این سند محكم و برترین فضیلت قرآنی امیرالمؤمنین را در برابر مخالفین تشیع علم كرد، می توان در جهت تقویت هویت دینی جوانان مان از آن بهره جست و هزاران فایده و خیر و بركت دیگر كه بیان آن در این مختصرنمی گنجد. و هزار افسوس كه این مسئله در جامعه‌ی ما غریب و فراموش شده است كه یكی از چند شاهد مثالش تعداد محدود و انگشت شمار كتاب‌های موجود دراین زمینه است.
برای گسترش و ترویج این موضوع چه باید كرد؟
باید بیشترین توان خود را صرف این نماییم كه موضوع مباهله را در میان نخبگان فرهنگی و مبلغان دینی به صورت یك «دغدغه» در آوریم، در نتیجه این مسئله در جوامع مذهبی به صورت یك «گفتمان عمومی» در آمده و خود به خود زمینه‌ی ترویج و تبلیغ آن فراهم می‌آید.
چند پیشنهاد
۱- تشكیل همایش علمی در سالروز مباهله و بررسی ابعاد گسترده این موضوع (به عنوان مثال اختصاص یك شب از همایش فاخر هتل الغدیر به موضوع مباهله).
۲- تشكیل گردهم آیی و برگزاری نشست‌های صمیمی برای اقشار و اصناف مبلغ و تأثیر گذار مذهبی و دعوت آنان به تلاش در امر احیاء موضوع مباهله.
۲-۱- تعداد مدعوین در هر گردهم آیی، حداكثر ۲۰ نفر توصیه می‌شود تا پس از ایجاد انگیزش توسط میزبان، فرصت برای تبادل نظر و ارائه‌ی راهكار وجود داشته باشد و از جلسات یك طرفه كه به حالت متكلم وحده برگزار می‌شود خودداری گردد.
۲-۲ این اصناف پیشنهاد می‌شود: روحانیون و ائمه‌ی محترم جماعات، شعرا و ذاكرین و رؤسای هیئات، معلمین دینی و قرآن و پرورشی و ...
۲-۳- این گردهم آیی ها باید قبل از ایام مباهله برگزار شود تا نتایج آن در ایام ۲۴ ذیحجه نمایان شود.
۳- تشویق دوستان و مجامع مذهبی به برگزاری مراسم گرامی داشت مباهله در سالروز آن.
و در پایان، امید است به یاری خدای بزرگ و در ظل عنایات یادگار مباهله، حضرت مهدی، عجل الله تعالی فرجه الشریف، توفیق احیای این فضیلت خاصّه‌ی امیرالمؤمنین علیه السلام را بیابیم، باشد كه در استحكام باورهای جامعه شیعی موثر افتد.